- ӧшлӧк
- ист. шлем (кӱртньӧ упш). Кумыньыштынат ӧшлӧкышт шӧртньылымӧ, ош пыстыл ора изи мардежеш лойгалтеш. К. Васин. У всех у троих шлемы позолочены, ветерок шевелит белые перья. Теркупш – ӧшлӧкым, сарзе кӱртньӧ тувырым – Вынер алмаштыш, Йорло, но ару. В. Колумб. Шляпу – шлем, воинскую кольчугу сменил холст, это беднее, но чище.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.